Αντί για βιογραφικό, πολλές φορές μπαίνω σε πειρασμό να περιγράψω την ιδιαίτερη κατάσταση στην οποία ήρθα την πρώτη φορά που συνειδητοποίησα πως αρχίζω να κάνω κάτι ξεχωριστό ολοκληρώνοντας με χρώμα κάτι που είχα σχεδιάσει με μολύβι, κοιτάζοντας το λιμάνι της Θεσσαλονίκης από την παραλία κάπου στα 11.
Η δουλειά που παρουσιάζω τελευταία αντλεί θέματα μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις “ανεπιτήδευτες” selfies που απεικονίζουν τη γυναικεία εμφάνιση, ναρκισσιστικά, ηδονοβλεπτικά, αψεγάδιαστα. Είναι ένα σχόλιο στην ποπ κουλτούρα του τώρα, με τα υλικά να καταμαρτυρούν το φθαρτό της σάρκας, το άσβηστο χαμόγελο και ίχνος των εικονοστοιχείων της οθόνης και τα συναισθήματα που κάτι τέτοιο προκαλεί στον θεατή. Σε συνδυασμό με εικόνες βγαλμένες από την Αλχημεία και τον ερμητισμό, την παγκόσμια μυθολογία και την αλληγορία των θρησκειών εισχωρώ στο ρόλο του μύστη που αναζητάει το Γκράαλ, τη Φιλοσοφική Λίθο και την Αιώνια Αλήθεια μέσα από τις Εικόνες. Φιγούρες ποθητές, προφίλ σε μετωπική όψη, με έντονο το στοιχείο του ερωτισμού, μιας σεξουαλικότητας ανερμάτιστης, μιας αυταρέσκειας σχεδόν καταστροφικής, μιας ομορφιάς αβάσταχτης. Τα ίδια τα έργα, αυθύπαρκτα πλέον, αποτελούμενα από γραμμές και πινελιές αποτελούν το δομικό στοιχείο για νέα έργα, την ανάγκη και την επιταγή, αφού προβάλλονται από τα social media για νέες πόζες και σιγά σιγά, κομμάτι κομμάτι αντί για την ολοκλήρωση της φαντασίωσης για την υπέρτατη αναπαράσταση της ομορφιάς πηγαίνω στην διαδοχική αποδόμηση της. Όσα νιώθω δεν μπορώ να τα πω και νομίζω ότι συνεχίζονται στα λευκά χαρτιά μου που χαρτογραφούν όσα θα ήθελα να περισυλλέξω στο βάθος του αμφιβληστροειδούς μου, να αφουγκραστώ, να μυριστώ, να νιώσω με την αφή και να εκφραστώ απέναντι τους με τον λόγο. Ο λόγος ακριβώς που συνεχίζω με αυτό το project δεν είναι σαφής, το σημαίνον πολλές φορές παίρνει ξανά το ρόλο του αρχικού σήματος και η αναπαράσταση έχει σαν εφαλτήριο την ανάγκη για επικοινωνία μέσα από την έκφραση.
My presented artwork absorbs subject from social media, the “unpretentious” selfies that depict women’ s outlines in a way that they seem narcissistic, voyeuristic and flawless. It’ s a comment in nowadays Post- post modern culture. Based on my media, ink, gauche, shades of gold, bronze, silver, and glossy mediums in sketches with colored pencils, I ‘m struggling to depict their flesh that perishes and their perfect smile. The viewer is provoked by the truce that pixels leave to his eyes in a magical, mystical way. Some of “my girls” are combined with images of engravings with references to Alchemy and Hermetism, ethnic mythological culture and religious allegory. I ‘m acting as a myst that searches for the Graal, the Philosopher Stone and the Eternal truth through women’ s images. Desireable figures, profiles in frontal view with their sexuality intense, endless, an almost destructive vanity, unbearably beautiful and shiny. The exact artwork in a genre way described with outlines and brushstrokes are the material for new paintings. I have a desire of completing my fantasy drawing the supreme representation of Beauty, moving to its gradual deconstruction. Everything I felt during the process of painting can’ t be described easily. They continue to exist like new lands on a blank map. I would like to collect them in the depths of my retina, to hear, to smell, to feel touching them and speak to them in a unique way. The exact cause that I’ m seizing this project is not very clear, the significant takes the role of the sight and depiction starts again as a need to communicate through my artistic expression.
Thessaloniki, 8/6/ 2019
