top of page
Search

Σόφι Σενόγλου – Sofi Senoglou

I was always interested in the human condition. Through time I explored seemingly different but substantially uniform paths that express its imprint. Just like a child longing to touch all the toys on the toy store shelf, I wanted to investigate various means and techniques.

About drawings

Structured on the triptych: Defined, Possible Position, Chaos, they are nothing but ideas manned by figures of public life which, having been cut off from the titles that specify them, will stand floating. Pencil, which among other things is a means associated with the first capture of an idea, bears the semantics load contained inside the draft category. Thus, the projects sometimes progress as endemic landscapes trapped in the ‘’almost ‘’point. Following this way of thinking, certain areas of them stay incomplete or decisively interrupted. Setting up my compositions among deactivated surroundings, I like to visualize them endlessly developing in the observer’s readings.

Digital artworks from the series ”Human Condition”

At first there is the reading experience. Along the way, the viewing angle is shifting and the articles of the newspaper “Kathimerini” changed into objects on which a daydream will take place. Out of the same words a double reading will be formed, autonomous, smaller landscapes will emerge. The artwork “La Condition Humaine” by René Magritte – an example of bifocal optics in which I ‘m interested – uses the “window problem” to indicate the shift that takes place in the observer’s perception. I refer to this particular painting as a match to my try of opening my own windows inside windows of others.

Sofi Senoglou, Greece, 1967. She lives and works in Thessaloniki as an artist and also teaches art in primary education schools. She initially studied graphic design. Later on, she was accepted and graduated from the School of Fine Arts of Aristotle University in Thessaloniki. Her teachers were Dimitris Kontos and Vangelis Dimitreas.

Πάντοτε με ενδιέφερε η ανθρώπινη συνθήκη. Μέσα στο χρόνο εξερεύνησα φαινομενικά διαφορετικές αλλά ουσιαστικά ενιαίες διαδρομές που εκφράζουν το αποτύπωμά της. Όπως το παιδί που επιθυμεί να αγγίξει όλα τα παιγνίδια στο ράφι του παιχνιδοπωλείου, έτσι θέλησα να εξερευνήσω διάφορα μέσα και τεχνικές.

Τα μολύβια

Δομημένα πάνω στο τρίπτυχο: Ορισμένο, Πιθανή Θέση, Χάος, δεν είναι παρά ιδέες επανδρωμένες κυρίως με φιγούρες της δημόσιας ζωής, οι οποίες καθώς έχουν αποκοπεί από τους υπότιτλους που τις προσδιορίζουν, θα σταθούν μετέωρες. Το μολύβι, που μεταξύ άλλων είναι ένα μέσο συσχετισμένο με την πρώτη αποτύπωση μιας ιδέας, αναπόφευκτα μεταφέρει και το σημασιολογικό φορτίο που εμπεριέχει η κατηγορία προσχέδιο. Έτσι κάποιες φορές τα έργα δουλεύονται σα να επρόκειτο για τοπία ενδημικά που παγιδεύτηκαν στο σημείο « Σχεδόν». Κατά συνέπεια αυτού του σκεπτικού, περιοχές τους κάποτε μένουν ανολοκλήρωτες ή διακόπτονται καθοριστικά. Αρθρώνοντας τις συνθέσεις μου μέσα σε απενεργοποιημένα περιβάλλοντα, οραματίζομαι πως συνεχίζουν να αναπτύσσονται στις αναγνώσεις του παρατηρητή.

Τα ψηφιακά έργα της σειράς «Ανθρώπινη Κατάσταση»

Σε πρώτο χρόνο, υπάρχει η εμπειρία της ανάγνωσης. Στην πορεία κι ενώ συλλέγονται στο μυαλό καινούριες πληροφορίες, νέες σκέψεις θα σχηματιστούν. Αποσπασμένος από την παρούσα διαδικασία ο νους, αναδημιουργεί σε εμβόλιμο χρόνο. Καθώς η γωνία της θέασης μετατοπίζεται, φανερώνονται οι διαδρομές του αθόρυβου Εαυτού, όπως αυτός περιπλανιέται σιωπηλά, παράλληλα της πραγματικότητας. Από τις ίδιες λέξεις θα σχηματιστεί μια διπλή ανάγνωση, κι αυτόνομα μικρότερα τοπία θα προκύψουν. Κάπως έτσι, κάποια άρθρα από το ένθετο Τέχνες και Γράμματα της Καθημερινής, μεταμορφώθηκαν σταδιακά σε αντικείμενα πάνω στα οποία έχει συντελεστεί μία ονειροπόληση. Το έργο, La Condition Humaine του Ρενέ Μαγκρίτ, με τη διφορούμενη οπτική του παραθύρου, υποδεικνύει την μετατόπιση που πραγματοποιείται στην αντίληψη του παρατηρητή. Αναφέρομαι στο συγκεκριμένο έργο ως μία αντιστοίχηση, στο εγχείρημα να ανοίξω δικά μου παράθυρα μέσα σε παράθυρα άλλων.

Η Σόφι Σενόγλου γεννήθηκε το 1967 στην Ελλάδα. Ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη ως εικαστικός, παράλληλα διδάσκει το μάθημα των εικαστικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Αρχικά σπούδασε γραφικές τέχνες. Αργότερα εισήχθη και κατόπιν αποφοίτησε από το τμήμα των Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με δασκάλους τον Δημήτρη Κοντό και Βαγγέλη Δημητρέα.


1

2

3

4

5

6

8

10

11

He Was Just Here

He Was Just Here


June, July

June, July


selfish giant

selfish giant


short stories

short stories


What Now My Love

What Now My Love


βιογραφικό

βιογραφικό

bottom of page